Ludzi można spostrzec
Ludzi można spostrzec zamykając oczy.
Cytaty Jana Pawła II, najpiękniejsze sentencje polskiego papieża. Złote myśli, które wyszły spod jego pióra i pozostały w naszej pamięci.
Ludzi można spostrzec zamykając oczy.
Dotąd dwoje choć jeszcze nie jedno. Odtąd jedno choć nadal dwoje.
Tylko On może uciszyć lęk człowieka. Patrzcie na Jezusa głębią waszych serc i umysłów! On jest waszym nieodłącznym przyjacielem.
Człowiek nie może być tylko wychowywany. Musi wychowywać samego siebie, być dla siebie wychowawcą.
Miłość mi wszystko wyjaśniła, Miłość wszystko rozwiązała – dlatego uwielbiam tę Miłość, gdziekolwiek by przebywała.
Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj
Miłość, która jest gotowa nawet oddać życie, nie zginie.
Wczoraj do ciebie nie należy. Jutro niepewne… Tylko dziś jest twoje.
Nie żyje się, nie kocha się, nie umiera się – na próbę.
Wymagajcie od siebie choćby inni od was nie wymagali Jan Paweł II
Modlić się znaczy dać trochę swojego czasu Chrystusowi, zawierzyć Mu, pozostawać w milczącym słuchaniu Jego Słowa, pozwalać mu odbić się echem w sercu.
Miłość jest siłą, która nie narzuca się człowiekowi od zewnątrz, lecz rodzi się w jego wnętrzu, w jego sercu, jako jego najbardziej wewnętrzna własność.
Jest w ciele ludzkim zdolność wyrażania miłości, tej miłości, w której człowiek staje się darem.
Dzieci są nadzieją, która rozkwita wciąż na nowo, projektem, który nieustannie się urzeczywistnia, przyszłością, która pozostaje zawsze otwarta.
Droga do celu to nie połowa przyjemności, to cała przyjemność.
Dopóki zwycięstwo jednych w klęsce drugich, dopóty żadna klęska nie jest ostatnia.
Człowieka trzeba mierzyć miarą serca – sercem.
Bogatym nie jest ten, kto posiada, ale ten, kto „rozdaje”, kto zdolny jest dawać.
Nie żyje się, nie kocha się, nie umiera się – na próbę.
Człowiekowi współczesnemu grozi duchowa znieczulica, a nawet śmierć sumienia. Śmierć sumienia jest natomiast czymś gorszym od grzechu.
Człowiek nie jest tylko sprawcą swoich czynów, ale przez te czyny jest zarazem w jakiś sposób „twórcą siebie samego”.
Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi.
Całym sobą płacisz za wolność – więc to wolnością nazywaj, że możesz, płacąc ciągle na nowo, siebie posiadać.
Bogatym nie jest ten, kto posiada, ale ten, kto „rozdaje”, kto zdolny jest dawać.
Bóg jest pierwszym źródłem radości i nadziei człowieka.